30 juli was het dan zover......
S'morgens vroeg vertrokken we met 2 auto's en een heleboel koffers naar Schiphol. We hadden afgesproken bij het meeting point, en rond elf uur was iedereen die we verwachten gearriveerd.
Om half twaalf was het tijd om in te gaan checken, en het is maar goed dat we dat zo vroeg gedaan hebben want het verliep niet helemaal vlekkeloos.
De dame van Martinair was erg behulpzaam, maar niet echt handig.
We hadden weken van te voren al stoelen gereserveerd maar om de een of andere reden waren ze die kwijt. Tot onze grote ergenis liep de computer vast, en tegen de tijd dat ze die weer aan de gang had waren er geen stoelen meer bij elkaar. Achteraf was dit niet zo erg, want nu konden we op kosten van Martinair comfort class vliegen. Na wat vertraging en acht en een half uur vliegen landen we dan eindelijk op Edmonton airport. Na de paspoortcontrolle moesten we ons melden bij de immigratie dienst waar we dik een uur in de rij hebben gestaan. Na het invullen van de formulieren (één-vinger typ werk) konden we de koffers halen om vervolgens de hond op te halen en nog meer formulieren in te vullen voor de spullen die met de boot moeten komen. Ruim twee uur na de landing konden we eindelijk het vliegveld verlaten. Onno en Johanna zaten rustig op ons te wachten. We hebben de koffers in de truck van onno geladen en zijn eerst wat gaan eten. Daarna door naar het huis waar de kinderen ons opwachten. We hebben nog wat gepraat en Johanna heeft ons de kamers laten zien die ze speciaal voor onze komst voor de kinderen hadden gemaakt. Mitchell is helemaal in zijn nopjes met zijn kamer voor hem alleen. met een sterrenkijker en een tweepersoonsbed. De hoofdkleur van zijn kamer is groen, wat volgens Marcel weer goed bij zijn imago van de MASK past. De meiden delen een kamer maar zijn er heel erg blij mee.
Eindelijk na ruim 24 uur in de weer te zijn geweest lagen we op bed.
Onze eerste dag als emigrant in Canada zat erop........
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten